هنگام نزدیک شدن هر انتخابات :
1-افرادی که انگیزه های دینی وسیاسی در آنان کمرنگ است فرصتی برای مطرح کردن خواسته های شخصی خود پیدامیکنند
2-رقبای انتخاباتی با هر حیله ای به رقیب تراشی می پردازند
3-بعضی از دوستلن که نوقع آنان براورده نشده خود وارد میدان میشوند
4-هر کس خود را ملاک همه چیز میداند
دراین میان کسانی هم هستند که بعد از انتخابات قبلی غیبشان شده واکنون بدون هیچ چشمداشتی پیدایشان میشود وبرای آرمانی که دارند تلاش میکنند
حال چه باید کرد ؟
برای رسیدن به کرسی مجلس هر هزینه ای را باید پرداخت؟
هر وعده ای را به هر متقاضی داد؟
هر نالایقی را بر هر کرسی نشاند؟
اگر این کارها درست باشد پس حق آنانی که بدون توفع دویده اند چه میشود؟
تکلیف اصولگرایی چه خوا هد شد؟
عدالت کجا میرود؟
منتظر باشید در این باره سخن خواهم گفت .